کهکشان
خورشید را می ستایم
تا برایم گوشواره ای رنگی از دستچین رنگ ها بسازد
ماه را می پرستم
تا بتوانم وجود پنهانی آن را ببینم
آسمان را حسرت بار می نگرم
تا بفهمم چرا در فضای بی کرانش جایی برایم ندارد
به وسعت آسمان می نگرم
نباید چشم دوخت برای اثبات لحظه ای بودن
من برای تو می نوازم
ودیدن تو همان یک لحظه بودن است